Τι είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου;

Τι είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου;

Το σύνδρομο υπακρωμιακής πρόσκρουσης είναι η κοινότερη πάθηση της άρθρωσης του ώμου. Συμβαίνει όταν οι τένοντες του στροφικού πετάλου και ο υπακρωμιακός ορογόνος θύλακος “στριμώχνονται” στο χώρο που σχηματίζεται από το ακρώμιο και την κεφαλή του βραχιόνιου οστού. Αυτό προκαλεί φλεγμονή και οίδημα στους τένοντες και στον ορογόνο θύλακο με αποτέλεσμα ο υπακρωμιακός χώρος να γίνεται λειτουργικά ακόμα πιο στενός οδηγώντας έτσι σε ένα φαύλο κύκλο.

Το σύνδρομο εμφανίζεται κλινικά με πόνο στη περιοχή του ώμου ή/και στην άνω και έξω περιοχή του βραχίονα, ο οποίος επιδεινώνεται συνήθως με τις κινήσεις του ώμου και ειδικά στη κάμψη (προς τα εμπρός), απαγωγή (προς το πλάι), και σε δραστηριότητες που απαιτούν την άνωθεν της κεφαλής κίνηση του άνω άκρου. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, με σημαντική τενοντοπάθεια είναι συχνός και ο νυχτερινός πόνος.

Αίτια του συνδρόμου πρόσκρουσης του ώμου.

Κύρια αίτια του συνδρόμου αποτελούν ο τρόπος ζωής του σύγχρονου ανθρώπου με δραστηριότητες που απαιτούν κινήσεις του ώμου άνωθεν της κεφαλής (overhead activities), το αδύναμο μυϊκό σύστημα της ωμικής ζώνης και το ιστορικό τραυματισμού στον ώμο. Επίσης οι ανατομικές παραλλαγές του σχήματος του ακρωμίου (3 τύποι) και οι εκφυλιστικές αλλιώσεις με εμφάνιση οστεόφυτων στην κάτω επιφάνεια του ακρωμίου και της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης. Η διαγνωστική προσπέλαση της πάθησης απαιτεί καλή κλινική εξέταση και αν κρίνεται σκόπιμο ολοκληρώνεται και με ακτινολογικά μέσα (Ακτινογραφίες, Υπερηχογράφημα, Μαγνητική τομογραφία).

Αντιμετώπιση του συνδρόμου πρόσκρουσης του ώμου

Ως επί το πλείστον, η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι συντηρητική και περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία ενώ τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν και βιολογικές θεραπείες όπως το PRP (Platelet Rich Plasma – Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια).

Σε περιπτώσεις στις οποίες η συντηρητική αγωγή δεν επιτυγχάνει τα επιθυμητά αποτελέσματα τότε υπάρχει η λύση της χειρουργικής επέμβασης, η οποία γίνεται με αρθροσκοπικές τεχνικές (μικρές τομές στο δέρμα και χρήση κάμερας) οπότε και γίνεται αποσυμπίεση του υπακρωμιακού χώρου και επιδιόρθωση όλων των βλαβών, χωρίς να απαιτείται η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο, με ταχεία αποκατάσταση και ελάχιστο πόνο.