Η άρθρωση του ώμου, είναι η άρθρωση του ανθρώπινου σώματος με το μεγαλύτερο εύρος κίνησης. Αυτό είναι εφικτό λόγω μιας περίπλοκης ανατομικής κατασκευής.
Οστέϊνη ανατομία
Η κατ’ ώμον άρθρωση σχηματίζεται από τη κεφαλή του βραχιονίου όστου και την ωμογλήνη η οποία αποτελεί μέρος της ωμοπλάτης και ενώνεται με τον υπόλοιπο σκελετό με την ακρωμιοκλειδική (μεταξύ κλείδας και ακρωμίου της ωμοπλάτης), τη στέρνοκλειδική (μεταξύ στέρνου και κλείδας) και την θωρακοωμοπλατιαία άρθρωση (μεταξύ της πρόσθιας επιφάνειας της ωμοπλάτης και του οπίσθιου θωρακικού τοιχώματος).
Η ωμοπλάτη έχει δύο πολύ σημαντικά ανατομικά στοιχεία στα οποία προσφύονται μύες, τένοντες και σύνδεσμοι:
- την ωμοπλατιαία άκανθα στην οπίσθια επιφάνεια της η οποία καταλήγει άνω και έξω στο ακρώμιο που είναι η “οροφή¨ του ώμου και
- την κορακοειδή απόφυση εμπρός.
Επίσης και η κεφαλή του βραχιονίου οστού έχει δύο πολύ σημαντικά ανατομικά στοιχεία στα οποία προσφύονται μύες, τένοντες και σύνδεσμοι:
- το μείζον όγκωμα στην έξω πλάγια επιφάνεια και
- το έλασσον όγκωμα στη πρόσθια επιφάνεια
Μυοτενόντια και συνδεσμικά ανατομικά στοιχεία:
Ο επιχείλιος χόνδρος είναι μία ινοχόνδρινη δομή στη περιφέρεια της ωμογλήνης και λειτουργεί σαν ¨βεντούζα¨ στη κεφαλή του βραχιονίου οστού συμμετέχοντας στη σταθερότητα της άρθρωσης του ώμου.
Ο αρθρικός θύλακος και οι πρόσθιοι γληνοβραχιόνιοι σύνδεσμοι είναι από τα πλέον σημαντικά σταθεροποιητικά στοιχεία, όπως και ο κορακοακρωμιακός σύνδεσμος ο οποίος μαζί με το ακρώμιο σχηματίζει μία πολύ ισχυρή αψίδα προς τα άνω και πρόσθια της βραχιονίου κεφαλής.
Οι κορακοκλειδικοί σύνδεσμοι, ο κωνοειδής και ο τραπεζοειδής ενώνουν τη κορακοειδή απόφυση της ωμοπλάτης με τη κλείδα συμβάλλοντας στην συγκράτηση της ωμοπλάτης στον αξονικό σκελετό.
Οι τέσσερις τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου, υπερακάνθιος, ύπακανθιος, ύποπλατιος και έλασσον στρογγύλος οι οποίοι προέχονται από τους ομώνυμους μύες και καταφύονται στα δύο ογκώματα της βραχιονίου κεφαλής. Οι τένοντες αυτοί σθμμετέχουν τόσο στη κίνηση της άρθρωσης του ώμου όσο και στη σταθεροτητά της.
Ο τένοντας της μακράς κεφαλής του δικεφάλου είναι ένας ισχυρός τένοντας που διέρχεται του στροφικού πετάλου και εισέρχεται στην άρθρωση του ώμου που ενώ παλαιότερα εθεωρείτο ότι συνέβαλε στη σταθερότητα του ώμου σήμερα αμφισβητείται.
Τέλος ο δελτοειδής μυς, ένας μεγάλος μυς που καλύπτει πλήρως και στον οποίο οφείλεται η στρογγυλότητα του ώμου, είναι αυτός που με την ενεργοποίηση των διαφόρων μοιρών του συμμετέχει στις περισσότερες κινήσεις της άρθρωσης.